Zmagania z dietą -małe podsumowanie

Dziś mijają równo trzy miesiące odkąd podjęłam wyzwanie zrzucenia zbędnych kilogramów, dlatego postanowiłam zrobić małe podsumowanie. 

Parę razy próbowałam się już odchudzać, ale zawsze kończyło się po dwóch dniach. Teraz stało się zupełnie inaczej, ja nie tylko się odchudzam, ale ja zmieniłam całkowicie swój styl życia. Po wielu latach zasiedzenia, sport stał się moją codziennością. Już nie zmuszam się, po prostu nie wyobrażam sobie dnia bez krótkiej aktywności. Za największy sukces zdecydowanie uważam bieganie. Udało mi się zrealizować 6 - tygodniowy plan biegowy(choć zajęło mi to więcej czasu), o którym pisałam kilka postów wcześniej. Przebiegam 30 minut! Nadal nie mogę w to uwierzyć, bo jeszcze kilka tygodni wcześniej nie byłam w stanie przebiec minuty. Łapię się na tym, że zaczynam potrzebować tych treningów.Kiedy nie biegam staram się ćwiczyć brzuszki lub wykonuję ćwiczenia z piłką.Chodzę regularnie na basen i jeżdżę na rowerze. Tym samym telewizora prawie nie włączam:-)  Mam więcej energii i po prostu czuję się lepiej, nie mówiąc już o utracie kilogramów. Na dzień dzisiejszy schudłam 5 kg. Chciałabym jeszcze trzy, a potem mam w planach wyćwiczenie mięśni.

Przez trzy miesiące codziennie wieczorem szykowałam sobie jedzenie na następny dzień do pracy. Planowałam zakupy, gotowałam osobne jedzenie i muszę przyznać, że jest to wysiłek i nie ma co się oszukiwać. Z drugiej strony jednak, jest to najwyżej 30 minut dziennie, które trzeba przeznaczyć na przygotowywanie dietetycznych posiłków. Nie odczułam tego, a mój mąż śmiał się, że już mi to weszło w krew i robię to automatycznie. Tym samym nauczyłam się jeść bardzo regularnie, i teraz sam organizm dopomina mi się o posiłek. Zdarza mi się ulec pokusie i zjeść słodki deser. Ale nie kupuję sobie już czekoladowych batonów czy pączków, jak to było wcześniej. Teraz jest to jeden cukierek, a w chwilach szaleństwa zjem gofra, którym nie potrafię się oprzeć. Nie jem w ogóle chleba, makaronów i ziemniaków i kompletnie nie odczuwam ich braku. Podobnie jak ze słodzeniem kawy czy herbaty.  W ciągu jednego dnia porzuciłam cukier i też mi go nie brakuje. Kiedy mam ochotę na coś słodkiego, jem powyższy deser. Kombinuje z dodatkami, różne owoce i musli. Polubiłam też w takim wydaniu jogurt naturalny, którego kiedyś nie byłam w stanie przełknąć. Teraz kiedy nie pracuję, ale praktycznie każdego dnia załatwiam coś na mieście i nie ma mnie długo w domu, zabieram jedzenie ze sobą. W torebce ląduje banan, jabłko i deser na bazie jogurtu. Dzięki temu nie ulegam pokusie słodkości na mieście, co kiedyś było moją zmorą.

Muszę też napisać, że wraz z utratą kilogramów naszła mnie ochota na posprzątanie swojej przestrzeni. Już wiecie, że moje mieszkanie przechodzi wielkie wietrzenie. Pozbyłam się kilku stert ubrań, których nie nosiłam, a które niby czekały na lepsze czasy. Już wiem, że te czasy nie nadejdą. Zmieniłam też styl ubierania, kupiłam kilka dobrych gatunkowo i eleganckich rzeczy, które myślę, że posłużą mi długo. Mam dość słabej jakości "szmatek", których pełno jest w sklepach. Coraz bardziej przekonuję się, że mniej znaczy lepiej, a zrzucenie kilogramów dodało mi pewności siebie. Raczej nigdy nie zamieszczałam na blogu swoich zdjęć, teraz już się tego nie wstydzę.
Z tymi zmianami przyszło pewne ukojenie i uspokojenie. Ma to przełożenie na moje mieszkanie. Coraz bliżej mi do spokojnych barw, zaczynają królować beże i oczywiście biel.

Cieszę się z mojego nowego, lepszego życia. Kiedy tylko mój mąż dojdzie do siebie, planujemy kolejne wycieczki rowerowe i wspólne bieganie:-) Za trzy miesiące zrobię kolejne podsumowanie, mając nadzieję, że wtedy osiągnę już moją upragnioną wagę:-)

Pozdrawiam Was serdecznie, Ola