Marzenia do spełnienia:)

Witajcie,

Dziękuję za tak duże zainteresowanie moim candy:) Cieszę się,że tyle nowych osóbek się pojawiło i mam nadzieję,że zostaniecie na dłużej:) Muszę koniecznie odwiedzić Wasze blogi:)

Od razu chwalę się, że mój banerek zmienił swoją szatę na jesienną:) Oczywiście za sprawą Karoliny:) Ja jestem jak zwykle oczarowana Jej twórczością i cieszę się,że mam coś swojego, co wykonała właśnie Karola:)

Dziś chciałabym Was zabrać w dwa niezwykłe miejsca...
Na powitanie jesieni wybraliśmy się do arboretum w Rogowie...ależ tam pięknie! Choć nie jestem posiadaczką ogrodu, to z wielką ochotą czytam wszystko na ten temat, oglądam "Maję w ogrodzie" i chłonę wręcz wiedzę na ten temat:) może kiedyś się przyda:)W Rogowie mieliśmy okazję obejrzeć niezwykłe okazy roślin z całego świata. Przy okazji wpadliśmy na dożynki i dostaliśmy piękne szyszki z kilku odmian sosny:)
Zasypie Was dziś zdjęciami:)

A teraz zabieram Was do naszego prywatnego "arboretum"...do mojego rodzinnego domu...

                                                Tu w oddali widać...może nasz przyszły domek...

Po prawej może nasz przyszły widok z kuchni?:) 

                             Pewnie już teraz się nie dziwicie czemu czytam książki ogrodnicze:)

                      

Każdemu jest tam dobrze:) to chyba będzie Moje miejsce na ziemi...

Pozdrawiam Was serdecznie i do zobaczenia:)

Zapraszam po tabliczkę:)

Witam ciepło:)

Powodów do zorganizowania candy jest kilka:) Minął niepostrzeżenie już w czerwcu roczek mojego blogowania, ostatnio pojawił się setny post, ale ten najważniejszy powód, to moja wielka ochota, żeby podarować Wam mały prezencik:) Do wygrania jest  o to ta kredowa tabliczka:) Mam nadzieję, że Wam się spodoba.

Zasady takie jak zwykle, czyli komentarz pod postem oraz podlinkowanie zdjęcia u siebie na blogu, nie posiadających bloga proszę o pozostawienie adresu mailowego . Losowanie odbędzie się 16 października. Zapraszam serdecznie!

Miłego dnia!

Prezenty i małe zakupy:)

Witam:)

Obiecałam Wam post o prezentach, jakie dostałam od blogowych koleżanek:) Nadal Wasza dobroć i bezinteresowność mnie zadziwia i nie znajduję słów uznania!

Jakiś czas temu Iza z Domowego Zakątka pokazała swoje przepiśniki. Są niezwykłe!Kolorowe, barwne i dopracowane w każdym szczególe:) Napisałam w komentarzu, że bardzo mi się podobają i Iza zaproponowała,że zrobi taki dla mnie!Zachwycam się nim za każdym razem jak zapisuję kolejny przepis albo właśnie wyszukuję wśród już zapisanych:) Systematycznie zapisuję kolejne strony, bowiem do tej pory wszystko było na małych karteczkach, w których panował okropny bałagan.Do tej pory połowa przepisów nie ma tytułu i próbuję odtworzyć co to za danie:) Mam nadzieję, że kiedyś robiąc muffinki nie wyjdzie mi ciasto:) 

Iza, dziękuję Ci z całego serca!

 Największe zaskoczenie przeżyłam jednak dzięki Dagmarze z bloga Pod norweskim niebem. Dagmara pokazała u siebie poduchy, w uwielbianym przeze mnie marynistycznym stylu. Okazało się, że ma jeszcze takie i postanowiłam jedną odkupić. I wyobraźcie sobie moje zdziwienie, kiedy otwierając paczkę, zobaczyłam dwie poduchy:))Dagmara, nie wiem jak Ci dziękować! 

 

Na zdjęciu obok poduchy mój nowy zakup, czyli koszyk metalowy, na który polowałam kilka miesięcy i w końcu udało mi się go zdobyć:) Do kompletu mam jeszcze jeden, większy, który szuka swojego przeznaczenia. Ten bowiem docelowo, będzie na klucze  w przedpokoju, które u nas w domu są poszukiwane każdego ranka, czasami z wielką nerwowością:) Może takie stałe miejsce, w końcu zmniejszy napięcie domowych poranków:)

Jest taka jedna Osóbka, która wiele dla mnie znaczy:) Poznałyśmy się w świecie wirtualnym, ale udało nam się na szczęście spotkać osobiście:) To Karolina, o której już nieraz pisałam:) Prowadzi pięknego bloga, a także świetny sklepik:), w którym można wyszukać wiele pięknych przedmiotów i od którego przyznaję się, że jestem uzależniona:)Ten postumencik to jeden z wielu przedmiotów, który znalazłam w Villanostalgia:)

 Karola, nie byłaby sobą, gdyby mi czegoś nie podarowała:) Na przykład ostatnio świetne tabliczki:) Nie wiem czy potrafię zliczyć prezenty, które od niej dostałam!
Moja Droga, z całego serca Ci dziękuję za wszystko i wiesz dobrze ile dla mnie znaczysz!

Piękną dziś mamy pogodę, zmykam niedługo na spacer z Cerberem:) a już w następnym poście, zapraszam na obiecane już dawno candy:)

pozdrawiam ciepło!

Podróże z Anią:)

Wrzesień mija niepostrzeżenie, a dziś oficjalnie przywitaliśmy jesień:) Każdego ranka wsiadam do kolejki, która zawozi mnie do dużego miasta, do pracy i każdego dnia widzę jak krajobraz za oknem się zmienia. Przybywa barw i kolorów, ależ mi to się podoba:) Lubię te krótkie podróże, bowiem jest to tylko moje 25 minut w ciągu dnia. Mój czas akurat na przejrzenie gazety, popatrzenie za okno, a ostatnio na niezwykłą lekturę. Kto z Was nie czytał Ani z Zielonego Wzgórza? To zdecydowanie moja ulubiona książka z dzieciństwa...przygody Ani niezwykle pobudzały moją wyobraźnię, a jej dom i wszelkie kulinarne aspekty bardzo mi się podobały:) Jesień to pora roku, która właśnie z Anią mi się kojarzy. Jakie było ostatnio moje zaskoczenie, kiedy w Empiku zobaczyłam na półce z bestsellerami nowe przygody Ani, zatytułowane: "Ania z Wyspy Księcia Edwarda", oczywiście autorstwa L.M. Montgomery. Jest to niepublikowany wcześniej ostatni tom przygód Ani. Życzeniem autorki było, aby książka zamykała cykl o najsłynniejszej rudowłosej bohaterce. Tekst został dostarczony wydawcy tuż przed śmiercią autorki i nie ukazał się wcześniej drukiem. Premiera miała miejsce w 2009 roku w Kanadzie, a w Polsce powieść ukazała się nakładem Wydawnictwa Literackiego w tym roku. Kupiłam od razu i czytam...czytam...czytam...Polecam wszystkim fankom Ani:) To taki mój powrót do lat dziecinnych, kiedy mój kolor włosów zdecydowanie był rudawy:)

 

 Ania jest teraz szczęśliwą i dumną Panią Blythe.

Miłego wieczoru moi Mili:) ja dziś spędzam go z winkiem i oczywiście z  Anią:)

p.s.o prezentach jednak następnym razem.

Skrawki korytarza.

Witajcie,

Ostatnio mniej mnie w blogowym świecie, niestety powrót do pracy spowodował jakieś istne szaleństwo. Dzieje się dużo i niestety czasu na wszystko brak:)Ale nie narzekam, tak chciałam:)
Nie znaczy to, że zaniedbujemy nasze mieszkanko, pomalutku coś tam się dzieje, a konkretnie udało nam się założyć drzwi, które najpierw malowaliśmy cały zeszły weekend. Drzwi to surowe drewno, u nas w wersji bielonej:) Korytarz w końcu zaczyna nabierać zaplanowanych kształtów. Brakuje niestety jak to zwykle u mnie dodatków, a szczególnie lustra. Mam nadzieję, że niedługo uda nam się je zakupić, a przede wszystkim znaleźć:) Chciałabym też stworzyć kolekcję ze zdjęciami. Tak jak w przypadku salonu, nie spieszę się. Jeśli coś mi naprawdę wpadnie w oko, wtedy kupię. Cieszę się, że mamy w końcu drzwi, bo długo przyszło nam na nie czekać. Ale,żeby aż tak optymistycznie nie było, to temat szafy nadal w martwym punkcie:( jakaś nadzieja jest, bo kolejny stolarz ma nas odwiedzić w celu wybadania tematu. Szafa w założeniu ma być również drewniana i również malowana na biało. Jak już się doczekamy to na pewno pokażę.

                  Ściany są koloru błękitnego, ale bardzo stonowany wpadający w gołębi.

Poniżej lepiej widać kolor.

 

Chciałabym na drzwiach sypialnianych wieszać sezonowe dekoracje, tu jedna z nich, pewnie już niedługo zawiśnie:) 

I komoda na podręczne drobiazgi:)

Na koniec troszkę moich jesiennych dekoracji

 

I moje ukochane wrzosy:)

 

  

W następnym poście pokażę jakie piękne prezenty ostatnio dostałam!

Życzę Wam miłego tygodnia, mój zapowiada się pracowicie, bowiem mam 10 godzin zastępstwa za koleżankę.

Nasz nowy, ciągle nieskończony salon:)

Witajcie,

Mam wrażenie, że całe wakacje w naszym mieszkanku trwa remont. Zaczęło się w czerwcu, mamy wrzesień, nadal nie wszystko jest tak jak chcemy. Problemy ze stolarzem opóźniły znacznie nasz remont:( ale już bliżej niż dalej. Dziś był przełomy dzień - stolarz w końcu przyciął nam drzwi, co prawda jeszcze czeka nas ich malowanie, ale to i tak krok naprzód:) I w końcu mamy krzesła do salonu.
Salon przeszedł totalną metamorfozę. Ze starej "ekipy" została tylko kanapa, fotel i ukochany telewizor mojego Męża:) Według niego najważniejszy mebel w pokoju:/ Pewnie pamiętacie moją sypialnię, reszta mieszkania docelowa ma być w podobnym stylu. Przy posiadaniu psa, doceniam niezmiennie białe meble, które u nas sprawdzają się doskonale. Wiele rzeczy brakuje, przede wszystkim straszy gołe okno, a sąsiedzi widzą wszystko jak na dłoni. Pomysł jest, ale musi nabrać mocy urzędowej:) To teraz nasz priorytet.
W założeniu salon miał mieć charakter skandynawsko - prowansalski:) Myślę,że z czasem nabierze takiego wyglądu. Zapraszam do oglądania, tylko proszę przymknijcie oko na gołe okno i tv:)

 

 

 

Chciałabym też coś ciekawego na ściany, w tym temacie cały czas myślę co i jak ma wyglądać:)

Pozdrawiam Was bardzo serdecznie!

Wyniki:) i mój debiut...

Moi Drodzy!

Pierwszy września to nie tylko ważna data dla każdego dziecka, ale również i dla nauczyciela. Dla mnie to wyjątkowy dzień, bowiem  zaczęłam pracę w całkiem nowym środowisku. Do tej pory miałam do czynienia z całkiem  dużymi dziećmi, czasem niewiele młodszymi ode mnie:)Moim zadaniem było przygotowanie do matury, a i nieraz pomoc w codziennych, czasem bardzo trudnych sytuacjach życiowych...A dziś...dziś przyszło mi się zmierzyć z całkiem małymi dziećmi, co dla mnie jest zupełnie nowym doświadczeniem. Widziałam wzruszenie Rodziców pierwszoklasistów:) i dumę czwartoklasistów,że już awansowali w szkolnej hierarchii:) Coś czuję, że będzie ciekawie:)
Początek roku szkolnego to czas wzmożonej pracy, dlatego dziś będzie bez zdjęć, ale obiecuję poprawę następnym razem:) Może w końcu uda mi się pokazać nasz salon:) A tymczasem chcę ogłosić, że dżemik otrzymuję ode mnie : ula :)

Gratuluję i czekam na wiadomość:)

Pozdrawiam i wracam do obowiązków:)